Mei 2012

Jij bent zeker onzeker?!

In mijn praktijk voor psychotherapie passeert het thema onzekerheid nogal eens de revue. Er kleven zeker voordelen aan onzekerheid.

Een thema dat dikwijls voorbij komt in therapie is onzekerheid. We hebben het allemaal wel eens gevoeld toch? Vaak is het een gevoel dat weggeduwd wordt. Nou vraag ik je: “Wat vind je eigenlijk van mensen bij wie geen spoor van onzekerheid ooit aan de oppervlakte zichtbaar wordt?” Ik denk dat we vaak toch makkelijker sympathie op kunnen brengen voor mensen bij wie er op zijn minst een kleine schoonheidsfout ontdekt kan worden. Sterker nog in wetenschappelijk onderzoek is vastgesteld, dat imperfectie aaibaar, benaderbaar maakt. Schrijf een boek met een geweldige held, hij wordt pas boeiend als ook zijn kwetsbare kant in beeld verschijnt. We gaan altijd op zoek naar dat stukje menselijkheid bij die ander.

Te perfect betekent teveel afstand, betekent dat de ander zich niet met je kan identificeren. Is dit niet een belangrijk deel van het succes van de antiheld in de showbiz, denk aan Susan Boyle (winnaar van Britain got Talent). Het brengt de droom dichterbij dat hele gewone mensen in staat zijn buitengewoon succesvol te zijn.

Interessant in dit verband is het door psycholoog Edward Thorndike beschreven verschijnsel dat hij Halo-effect noemde. Halo is het engelse woord voor aureool, de stralenkrans waarmee heiligen doorgaans worden afgebeeld. Met het halo-effect wordt het verschijnsel bedoeld dat mensen op basis van een waarneming van één eigenschap er diverse kwalificaties aan toevoegen, die ze de bewuste persoon toeschrijven. Dus als iemand door het tonen van zijn onzekerheid wat menselijks krijgt kan de ander hem of haar meer positief menselijke eigenschappen toeschrijven.

Kortom, omarm je imperfecties, raak verzekerd van onzekerheden en tref je aureool.